sprzęt — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sprzęcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} każdy przedmiot, rzecz, urządzenie o charakterze użytkowym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzęt kuchenny, łazienkowy. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzęt — m IV, D. u, Ms. sprzęcie; lm M. y 1. «przedmiot użytkowy, jak mebel, narzędzie, naczynie itp.» Pokój umeblowany skromnymi sprzętami. Półka na sprzęty kuchenne. 2. «w znaczeniu zbiorowym: przedmioty używane w jakiejś dziedzinie życia» Sprzęt… … Słownik języka polskiego
wyposażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyposażaćam, wyposażaća, wyposażaćają, wyposażaćany {{/stl 8}}– wyposażyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyposażaćżę, wyposażaćży, wyposażaćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} umieszczać gdzieś potrzebne narzędzia, sprzęt;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nosze — blp, D. noszeszy «sprzęt do przenoszenia chorych, rannych, zmarłych, składający się z dwóch drążków połączonych zwykle płótnem; także sprzęt do noszenia niektórych ciężarów» Przenieść chorego na noszach. Złożyć rannego na nosze … Słownik języka polskiego
przeprawowy — przym. od przeprawa ∆ wojsk. Sprzęt przeprawowy «sprzęt stosowany przez wojska w czasie pokonywania przeszkód wodnych, np. tratwy, amfibie, kładki szturmowe, mosty pontonowe, łodzie desantowe» … Słownik języka polskiego
techniczny — technicznyni 1. «odnoszący się do techniki, stosowany w technice, wchodzący w zakres techniki, zajmujący się techniką» Dyrektor, kierownik, personel techniczny. Nadzór techniczny. Literatura, wiedza techniczna. Biblioteka techniczna. Nauki… … Słownik języka polskiego
transportowiec — m II, D. transportowiecwca; lm D. transportowiecwców 1. B.=D.; lm M. transportowiecwcy, B.=D. «osoba pracująca w instytucji związanej z transportem; także pracownik zajmujący się przewożeniem» Związek Zawodowy Transportowców. 2. B.=M.; lm MB.… … Słownik języka polskiego
uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy … Słownik języka polskiego
zbroić — I ndk VIa, zbroję, zbroisz, zbrój, zbroił, zbrojony 1. «zaopatrywać w broń i sprzęt wojenny; uzbrajać» Zbroić żołnierzy. Zbroić armię, wojsko, oddziały partyzantów. 2. techn. «umacniać płyty, słupy betonowe, szkło itp. wmontowując lub wtapiając w … Słownik języka polskiego
zmechanizować — dk IV, zmechanizowaćzuję, zmechanizowaćzujesz, zmechanizowaćzuj, zmechanizowaćował, zmechanizowaćowany 1. «zastąpić pracę mięśni pracą maszyn lub mechanizmów; przeprowadzić mechanizację» Zmechanizować pracę w kopalni. Zmechanizować transport.… … Słownik języka polskiego
demobil — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestarzały sprzęt wojskowy przekazany do użytku cywilnego; także: sprzęt wojskowy pozostały po zdemobilizowanym wojsku : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
